Als je minder denkt, kan er meer dan je dacht...

Een tegeltjes wijsheid die soms op mij best van toepassing kan zijn...

November bleek niet de maand om een hervatting van het PP in te plannen, December evenmin. Dan maar de hoop gevestigd op Januari...

Maar ook dat ging niet van een leien dakje. Het overlijden van mijn schoonvader, afronden studie,  Zweedse lessen, riedel examens bij kind en mijzelf, het pimpen en opstart nieuwe praktijk, een zwermpje nieuwe cliënten op de lijst en start van een rigoureuze verbouwing thuis! Er was weinig rust aan het front. Tel daar de lockdown en avondklok bij op en dan blijkt die ketting waaraan je ligt toch behoorlijk kort en stevig te zijn.

Een vriendin die inmiddels ook aan het PP avontuur was begonnen en erachter kwam dat deze ook op mijn bucketlist stond, hing afgelopen week aan de bel.

Hej Jo, als jij toch vanuit Schoonloo verder wil lopen en we regelen eventueel overnachtingen in Hof van Saksen..., wat denk je ervan? De agenda bij mij was druk en as usual zat ik klem. Maar het bleef knagen. Ik baalde dat er bij mij weer geen ruimte was. Maar toen belde een cliënt of, in verband met haar werk, onze afspraak verzet kon worden. Dit zette even de deur op een kier en veranderde vervolgens mijn blik. Ik dacht:  What the hel, waarom gewoon niet even alles omgooien. Komende tijd wordt het nog drukker. Nu of nooit. 

Het is niet dat ik het niet wil, ik wil juist heel graag. Maar ik wil trouw blijven, mij aan afspraken houden en soms begint er een schuldgevoel te knagen. Daarbij ook het idee dat wat ik nu verzet, bovenop mijn afspraken van de week erna komt. Het brein begint dan te malen. Krijg ik het dan niet te druk volgende week, lukt het mij dan alle afspraken en verplichtingen na te komen, houd ik het overzicht wel... 

Ik denk in zo'n geval te veel! Dus "Als je minder denkt, kan er meer dan gedacht wordt! Laten we die er maar in houden.

Daarbij, uitwaaien in een andere omgeving kan ik wel even gebruiken. Wie niet op dit moment. Heel Nederland is Covid moe en wil er wel op uit.  Maar het wordt mij nu in de schoot geworpen, lucky me. Ik ben gek als ik die mogelijkheid nu niet pak.

Volgens mij heb ik Dagny binnen no-time terug geappt dat ik ga schuiven in de agenda. Het was appen geblazen. Over en weer,  maar samen kregen we de beste dagen in ons vizier en zijn deze drie dagen schoon geschraapt. Wat mij betreft, wandelschoenen aan, onderbroek en en tandenborstel in de tas, hond in de auto, niet meer nadenken en gewoon gaan!